Smutny poranek… 🕊
Dziś nasz dzień rozpoczął się od przykrej sytuacji – zniszczone ogrodzenie, wyraźny ślad po nocnej wizycie młodych rowerzystów, którzy niestety nie uszanowali miejsca tworzonego z sercem.
To nie jest zwykły ogród.
To przestrzeń, którą współtworzą osoby z chorobą Alzheimera – osoby, które każdego dnia zmagają się z ograniczeniami, uczą się na nowo codziennych czynności i wkładają całe serce w każdy drobny sukces. Każdy kwiatek, każda rabata, każdy element tego terenu powstał dzięki pracy naszych podopiecznych i ich opiekunów. Tu dzieją się rzeczy ważne.
Teren placówki jest monitorowany i podejmiemy odpowiednie kroki, by takie sytuacje się nie powtarzały.
Nie chodzi tu jednak tylko o odpowiedzialność – chodzi o szacunek.
Dlatego mamy prośbę:
📢 Zatrzymaj się na chwilę. Pomyśl.
Zanim coś zniszczysz – zapytaj, czyje to jest miejsce, ile pracy i emocji w nie włożono. Może się okazać, że dla kogoś to jedyny bezpieczny kawałek świata.
Dla nas to nie tylko ogrodzenie. To granica, której nie powinno się przekraczać bez refleksji.